Różnorodność wśród stworzonych rodzajów

Czy wszystkie gatunki ewoluowały od jednego wspólnego przodka? Pierwszy rozdział Księgi Rodzaju dziesięciokrotnie powtarza, że Bóg stworzył stworzenia oddzielnie, według różnych „rodzajów” (mîn). Dzisiejsze gatunki (sp.) pokazują możliwe wariacje, jakie Bóg zaprojektował wśród pierwotnych rodzajów (mîn), ale ta różnorodność pozostaje ograniczona – kot jest nadal kotem, a pies psem.

Nasz świat jest wypełniony ogromną różnorodnością form życia. Ich pochodzenie nie jest tajemnicą. Biblia mówi, że Bóg stworzył każdy rodzaj istoty żyjącej trzeciego, piątego i szóstego dnia w tygodniu stworzenia. Dziesięć razy w pierwszym rozdziale Księgi Rodzaju wyrażenie „według ich rodzaju” jest użyte w połączeniu z różnymi typami roślin i zwierząt. Słowo „rodzaj” jest użyte ponownie w Księdze Rodzaju w rozdziale szóstym, kiedy Bóg przykazuje Noemu, aby wprowadził do Arki po dwoje zwierząt z każdego rodzaju (mîn) zwierząt lądowych. W 8. rozdziale Księgi Rodzaju Bóg nakazuje tym zwierzętom, aby po potopie się rozmnażały.

Co oznacza słowo „rodzaj” (mîn)?

Ze względu na to, że do Arki zostały zabrane po dwa z każdego rodzaju zwierząt lądowych (a z niektórych po siedem), aby zachować ich potomstwo dla całej ziemi (Rdz 7,3), wydaje się być jasnym, że słowo „rodzaj” oznacza podstawową granicę rozrodczości organizmu. To znaczy, że potomstwo jakiegokolwiek organizmu jest zawsze tego samego rodzaju co rodzice, nawet jeśli przejawia zauważalne różnice.

„Według ich rodzajów”. Zgodnie z pierwszym rozdziałem Księgi Rodzaju Bóg stworzył każde stworzenie „według jego rodzaju”. W środku ich DNA Bóg umieścił potencjał do ogromnej różnorodności, łącznie z możliwością powstawania nowych gatunków (sp.). Ale każdy gatunek (sp.) przynależy do pierwotnego rodzaju – koty są nadal kotami, a psy psami.

Psy na przykład przejawiają ogromną różnorodność. Ale mimo to różne rasy psów mogą krzyżować się ze sobą, tworząc potomstwo, ponieważ wszystkie psy są tego samego rodzaju. Jednakże psy nie mogą krzyżować się z kotami, ponieważ należą one do różnych rodzajów. Współczesne badania na temat ras zwierząt potwierdzają biblijną tezę o rodzajach roślin i zwierząt.

Badacze kreacjonizmu odkryli, że słowo „rodzaj” posiada podobne znaczenie co słowo „rodzina”, używane we współczesnym systemie klasyfikacji organizmów. Na przykład zebra, koń i osioł należą do rodziny „koniowate” i mogą kojarzyć się w pary, tworząc krzyżówki takie jak np. muł (krzyżówka konia i osła) czy zebryna (krzyżówka zebry i osła). Jednakże nie ma powodów, by zakładać, że system klasyfikacji stworzony przez człowieka idealnie odpowiada terminologii biblijnej. A zatem „rodzaj” może w niektórych przypadkach znajdować się w wyższej kategorii taksonomicznej, a w innych przypadkach w niższej.

Bóg umieścił w pierwotnie stworzonych rodzajach (mîn) potencjał do ogromnej różnorodności. Te pierwotne wersje, zmieniane przez mutacje genetyczne i inne mechanizmy powstałe po upadku człowieka (jak selekcja naturalna), doprowadziły do olbrzymiej różnorodności istot żyjących, co możemy obecnie obserwować.

Nowoczesny kierunek naukowy, jakim jest baraminologia (termin pochodzący od dwóch hebrajskich słów: bara – „stworzony” oraz min – „rodzaj”), próbuje zaklasyfikować skamieniałości i żywe organizmy do ich pierwotnie stworzonego rodzaju (lub baraminów). Jest to ewoluująca dziedzina, jeśli chodzi o badanie stworzenia. Jako naukowcy-kreacjoniści nie wstydzimy się stawać na fundamencie Bożego Słowa, aby badać i rozumieć żywe organizmy.