Cierpienie i śmierć

Jeśli Bóg jest tak dobry, dlaczego świat wypełniony jest cierpieniem i śmiercią? Odpowiedź jest jasno opisana w Księdze Rodzaju 1–3. Bóg stworzył „bardzo dobry” świat, ale bunt Adama przyniósł na niego klątwę i śmierć. Choroby i śmierć odbite w skamielinach są śladami tej klątwy.

Dlaczego ludzie cierpią? Dlaczego umierają? Czyż nasz świat nie jest okropny?

Te pytania są problemem nie tylko niewierzących, ale również wierzących. Jednak tak jak z innymi pytaniami, nie powinniśmy się wstydzić pozostania przy autorytecie Bożego Słowa, by zrozumieć cierpienie i śmierć.

ŚMIERĆ PRZED ADAMEM? Jeśli stworzenia żyły miliony lat przed stworzeniem Ogrodu Eden, cierpienie i śmierć istniały zanim grzech zrujnował stworzenie. Ich pozostałości byłyby nawet pogrzebane pod stopami Adama. Ale tak nie było! Stworzenie Boga było „bardzo dobre”, a grzech tłumaczy okropieństwa naszego świata.

To pytanie nie jest tak trudne jak mogłoby się wydawać. Musimy jedynie otworzyć Biblię i przeczytać pierwsze trzy rozdziały Księgi Rodzaju, by znaleźć odpowiedź. Tu przedstawiony nam jest początek rzeczy – Bóg stworzył wszystko w sześć zwykłych dni. Czytamy o idealnym stworzeniu, w którym nie ma śmierci, Bóg spojrzał na nie i nazwał je „bardzo dobrym” (Rdz 1,31).

Więc skąd wzięła się śmierć?

Śmierć nadeszła jako bezpośredni skutek nieposłuszeństwa Adama. Księga Rodzaju 2,17 mówi nam: „ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy tylko zjesz z niego, na pewno umrzesz”. Adam więc znał konsekwencje swoich działań. Kiedy wziął owoc i zjadł go, śmierć pojawiła się w idealnym stworzeniu Boga. „Skoro bowiem przyszła przez człowieka śmierć, przez człowieka też przyszło zmartwychwstanie” (1Kor 15,21).

“Ponieważ usłuchałeś głosu żony swojej i jadłeś z drzewa, z którego ci zabroniłem, mówiąc: Nie wolno ci jeść z niego, przeklęta niech będzie ziemia z powodu ciebie! (…) bo prochem jesteś i w proch się obrócisz.” Rdz 3,17–19

Nasz świat jest zepsuty, nękany przez śmierć i cierpienie. Musimy rozumieć, że to nasz grzech wprowadził zepsucie do idealnego stworzenia. Cierpienie na świecie jest winą Adama, konsekwencją nieposłuszeństwa wobec świętego Boga. Wszyscy jesteśmy grzesznikami, ponieważ wszyscy jesteśmy potomkami grzeszników i tak jak oni buntujemy się przeciwko Jego Słowu (Rz 5,12). Nikt nie jest niewinny. Jako rezultat grzechu „całe stworzenie wespół wzdycha i wespół boleje aż dotąd” (Rz 8,22).

Dobre wieści są takie, że Ostatni Adam – Jezus Chrystus zszedł na ziemię, by przyjąć karę za nasze grzechy i zostać przybitym do krzyża. Pokonał śmierć zmartwychwstaniem. Płacąc za nas krwią, dał nam możliwość spędzenia wieczności w niebie razem z Nim. Oprócz tego obiecał tym, którzy mu zawierzą, że w przyszłości nie będzie już śmierci, łez ani cierpienia.

Idealny świat będzie wtedy odtworzony.