Idealny partner

Prawdopodobnie nigdy nie słyszałeś opisanego poniżej przykładu w dyskusji na temat podstawowych warunków umożliwiających zaistnienie życia pozaziemskiego. Musisz wiedzieć, że nasz Księżyc nie jest po prostu ładną kropeczką na nocnym niebie. On także przyczynia się do tego, że życie na naszej planecie jest możliwe. I z tego, co nam wiadomo, żadna inna planeta we Wszechświecie nie ma czegoś takiego.

Im więcej dowiadujemy się na temat Układu Słonecznego, tym bardziej postrzegamy Księżyc jako coś absolutnie wyjątkowego. Księżyc jest jedynym naturalnym satelitą Ziemi. Merkury i Wenus nie mają satelitów; Mars ma dwa, ale bardzo małe księżyce. Gigantyczne planety gazowe—Jowisz, Saturn, Uran i Neptun—mają wiele satelitów, bo aż 150, i prawdopodobnie zostaną odkryte kolejne. Jednak większość satelitów (w tym również wszystkie ostatnio odkryte) są bardzo małe w porównaniu z naszym Księżycem.

Dlaczego Bóg stworzył wyjątkowy Księżyc? Od pierwszej nocy Adam wpatrywał się w rozgwieżdżone niebo i już widział, jak cudowne „mniejsze światło” oświetla mroki nocy. Ostatnimi czasy astronomowie odkryli inne dobrodziejstwa, jakie zapewnia nam Księżyc, który pomaga regulować warunki życia na Ziemi. Z tego, co wiemy, żadna inna planeta we Wszechświecie nie ma tak doskonale dopasowanego satelity.

W porównaniu z masa1 Ziemi Księżyc jest bardzo duży. Niektóre satelity Jowisza i Saturna są większe niż Księżyc, ale nie w porównaniu z rozmiarem tych planet. Inaczej niż w przypadku satelitów w Układzie Słonecznym, które okrążają równik swoich planet, Księżyc obiega Ziemię według tego samego planu, który wytycza tor Ziemi wokół Słońca.

Ta niezwykła orbita świadczy o tym, że pochodzenie Księżyca jest wyjątkowe, tak jak można tego oczekiwać od Bożego dzieła; Księżyc został specjalnie zaprojektowany, by doprowadzać światło na Ziemię, kiedy jest ciemno. Ma rządzić nocą (Rdz 1,14–18).

photos: NASA

Odkryto ponad 150 satelitów okrążających planety, ale żaden nie może równać się z Księżycem. Jego obecność jest niezwykle korzystna dla życia na Ziemi.

Orbita satelity
Typowa orbita satelity jest na tym samym poziomie co równik planety (płaszczyzna równikowa). Orbita Księżyca z kolei leży w pobliżu płaszczyzny Ziemi krążącej wokół Słońca (płaszczyzna ekliptyka). To sprawia, że co pewien czas mogą następować całkowite zaćmienia Słońca.

Rozmiar satelity
Satelity są zwykle dużo mniejsze niż planety, które okrążają. Nawet Tytan jest kamyczkiem w porównaniu z Saturnem. Księżyc—przeciwnie—jest stosunkowo duży. Jego duża masa i unikalna orbita pomagają utrzymać stałe nachylenie Ziemi. Gdyby było inaczej, życie napotkałoby barierę w postaci dużej zmienności temperatury.

Regulowanie nachylenia Ziemi

Względnie duży rozmiar Księżyca i niezwykła orbita mają duże znaczenie z kilku powodów. Ze względu na to, że grawitacja Słońca jest dominującą siłą w Układzie Słonecznym, każdy obiekt ciągnie jakiś inny obiekt. Nazywamy to małymi zakłóceniami grawitacji. Mogłoby być tak, że te zakłócenia przez lata spowodowałyby drastyczną zmianę nachylenia osi Ziemi, od 0o do 90o. Gdyby nachylenie stopniowo się zmieniało, zarówno tereny tropikalne, jak i region arktyczny rozszerzyłyby się i zwęziły. W rezultacie gdyby nachylenie osi Ziemi przekroczyło 45o, niektóre miejsca znajdowałyby się w obu strefach w jednym czasie!

Tak się jednak na szczęście nie dzieje. Zamiast tego Bóg w swojej mądrości zdecydował, że względnie duża masa i niezwykła orbita to połączenie, które zapewnia stabilizację nachylenia Ziemi. A zatem wahania nachylenia nie są większe niż około 2°.

Regulowanie przypływów i odpływów

Rozmiar i orbita Księżyca doskonale nadają się do wytwarzania przypływów i odpływów na Ziemi. Przypływy i odpływy oczyszczają brzeg oceanu i odgrywają ważną rolę w życiu wielu morskich stworzeń.

Inne błogosławieństwa

Jest wiele korzyści płynących z bliskości Księżyca i choć mogą się one wydawać nie takie znowu ważne dla życia w ogóle, to są kluczowe dla życia człowieka. To nie przypadek, że Słońce jest 400 razy większe niż Księżyc i jednocześnie znajduje się 400 razy dalej. Ta niezwykła sytuacja powoduje, że Słońce i Księżyc czasem pojawiają się na niebie w momencie, gdy ich wielkość jest do siebie zbliżona. Podczas całkowitego zaćmienia Księżyc prawie zasłania Słońce. W rezultacie całkowite zaćmienia są rzadkie, a zarazem spektakularne. Od najdawniejszych czasów różne narody wykorzystywały te nadzwyczajne zdarzenia, aby wyznaczać przedziały czasu.

Całkowite zaćmienia Słońca umożliwiają też poznanie tego, co zostało stworzone przez Boga jako tzw. korona (zewnętrzna część atmosfery słonecznej), której nie obserwujemy w żadnym innym czasie. Mało o niej wiemy poza tym, że jest ona bardzo piękna, a dodatkowe informacje na jej temat są bardzo ważne dla wzbogacenia naszej wiedzy o Słońcu.

To, że istnieje Księżyc, sprawiło, że mogła się rozwinąć nowożytna nauka. Jednym z kluczowych momentów w dziejach nauki było opublikowanie pracy Izaaka Newtona na temat grawitacji. Największy problem, z jakim Newton musiał się zmierzyć, to powód, dlaczego Księżyc co miesiąc okrąża Ziemię. Rozwiązując ten problem, Newton rozwinął swoją teorię grawitacji. Gdyby Ziemia nie miała Księżyca, Newton prawdopodobnie nigdy by nie odkrył fundamentalnych praw rządzących tym, co zostało stworzone przez Boga.

Wdzięczni, że Księżyc umożliwia życie na Ziemi i pozwala rozwinąć naszą naukę, zdajemy sobie sprawę, że życie to coś więcej niż tylko umysł i ciało. Księżyc jest oznaką piękna i cudowności. Tak jak każdy szczegół Bożego stworzenia, Księżyc jako Boży projekt wskazuje na moc i niezwykłość Stworzyciela wszystkich rzeczy, tak aby każdy mógł to zobaczyć (Rz 1,20).